آرامگاه سید محمد زرین نوا در شهرستان قائم شهر واقع شده است. بنای این آرامگاه متعلق به قرن هشتم هجری است.
در این کتیبه تاریخ ساخت بنا سال ۸۵۵ هجری قمری (معادل ۱۵۰۰ پس از میلاد) و نام معمار استاد فخرالدین بن محمود ذکر شده ولی نام متوفی درج نشده است.
بر اساس زیارتنامه داخل بقعه، نام متوفی آقا سیدمحمد ابن سیدعلی زری نوایی عنوان شده است. این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۳۲۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
برج مقبرۀ زرین نوا (با گویش محلی با سِیزَ نِوا)، در روستای چمازکتی در میان قبرستان قدیمی و فعلی محل و در میان درختان کهنسال واقع شده و دور تا دور این مجموعه را زمین‌های کشاورزی فرا گرفته است.
خصوصیات بنای آرامگاه زرین نوا:
این بنا دارای پلان چهار ضلعی است. هر ضلع خارجی آن ۵ در ۵ متر و ضلع درونی آن ۳۴۰ در ۳۴۰ سانتیمتر و ضخامت دیوارهای آن ۸۰ سانتیمتر است.
در نمای بیرونی بنا بدنه چهار گوش، قسمت انتقالی هشت ضلعی و گنبد هرمی شکل هشت وجهی قابل تشخیص است. گنبد به علت شرایط جغرافیایی از نوع رک، هم چنین از نوع دو پوش است و دور تا دور بنا در انتها بدنه در زیر قسمت انتقالی مقرنس‌های زیبایی مزین شده است.
زیر مقرنس‌ها فضای خالی برای گذاشتن کاشی وجود دارد که پس از مرمت بنا در سال ۱۳۸۱ کاشی‌های فیروزه‌ایی در این جا قرار داده شده است.
در زیر لبۀ گنبد غیر از قرنیز های دو کنج، هر ضلع دارای یازده قرنیز سینه کفتری است و در بالا میان هر دو قرنیز، کاشی نیم بیضی آبی رنگ است.
زیر قرنیزها در دو ردیف افقی جدا از هم کاشی کاری و سقف داخلی بنا نیم کره و گچ کاری و مصالح اصلی بنا آجر و گچ بوده که آجر به عنوان مصالح اصلی معماری و نقش تزئینی در نمای خارجی را دارد.
در ۴ جهت شمالی، شرقی، جنوبی و غربی در بدنه انتقالی قاب مربع با ابعاد ۹۰ در ۹۰ سانتیمتر برای قرار دادن کاشی ساخته شده و در ضلع جنوبی بنا یک پنجره تعبیه شده است.
پیش از مرمت، در جلوی درب ورودی بنا که رو به شرق است، فضایی مربع شکل قرار داشته که امروزه فقط شالودۀ آن قابل رؤیت است.
